Produkt leczniczy, którym jest szczepionka na COVID – 19:

1. Został wprowadzony warunkowo do użytku na okres 1 roku tj. do lipca 2021 r.,
2. Jest w fazie badań klinicznych planowanych do końca 2023 r.,
3. Nie ma wystarczających informacji co do skuteczności oraz bezpieczeństwa produktu, w tym co do ewentualnych skutków ubocznych mogących wystąpić w późniejszym czasie, w tym skutków o charakterze poważnym,
4. Nie został zbadany pod kątem interakcji z innymi lekami,
5. Uzyskał warunkowe pozwolenie na jego używanie pomimo, iż zostało ono wydane bez podania pełnej charakterystyki substancji czynnej i produktu końcowego przez Producenta,
6. W związku z jego produkcją stanowił podstawę zawieszenia przepisów zezwalających odpowiednim organom na żądanie od producentów szczepionek natychmiastowego zaprzestania stosowania GMO w sytuacji znaczących konsekwencji dla życia ludzkiego,
7. Został wprowadzony do użytku pomimo, iż nie wypełniono obowiązku wskazanego w art. 29 ust. 1.  Ustawy zlizd, tj.: uzyskania  obligatoryjnej i pozytywnej opinii o projekcie, wydanej przez niezależną komisję bioetyczną.

Ewentualne naruszenia powyżej przytoczonych przepisów ustawy zlizd art. 25 ust. 1 oraz art. 23a w jakiejkolwiek formie: nakłaniania, przymuszania, podstępu, wprowadzania w błąd czy też wszelkich form przymusu mogą wiązać się z konsekwencjami na gruncie: art. 192 kk, art. 156 kk, art. 157 kk, art. 157a kk, 160 kk, 191 kk, art. 444 § 1 i 2 kc w zw. z art. 445 § 1 kc.

W powyższych przepisach ustawodawca w zależności od określonego stanu faktycznego przewidział min. karę pozbawienia wolności (od 2 lat do dożywotniego pozbawienia wolności jeśli skutkiem byłaby śmierć człowieka).

Warty uwagi jest również art. 58 ustawy zlizd, ze szczególnym uwzględnieniem ustępu 4, cyt: „Kto przeprowadza eksperyment medyczny bez wymaganej prawnie zgody albo zezwolenia sądowego, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3”.

Nie bez znaczenia jest również fakt, iż tzw.: „klauzula dobrego samarytanina” zawarta w art. 24 Ustawy z dnia 28 października 2020 r. O zmianie niektórych ustaw w związku z przeciwdziałaniem sytuacjom kryzysowym związanym z wystąpieniem COVID¬¬ 19, (DZ.U. 2020 r., poz. 2112), w żadnym stopniu nie obejmuje Państwa ochroną w ramach udziału w Narodowym Programie Szczepień na COVID – 19, bowiem wyłącza ona jedynie odpowiedzialność karną w ściśle określonych warunkach i odnosi się wyłącznie do rozpoznawania i leczenia COVID – 19, nie zaś do działania profilaktycznego, jakim jest aplikacja szczepionki ochronnej przeciw COVID – 19.

Na koniec warto również nadmienić, iż ewentualne naruszenia stoją w sprzeczności z art. 39 Konstytucji RP, Punktu 1 Kodeksu Norymberskiego,  art. 39 Konwencji Genewskiej, art. 7 Międzynarodowego Paktu Praw Obywatelskich i Politycznych, oraz art. 5 oraz art. 15 Konwencji o prawach człowieka i biomedycynie. – mec. K. Tarnawska-Gwóźdź