Obietnica z 1990 roku dotycząca nie rozszerzania NATO na wschód
Sekretarz Stanu USA James Baker i Minister Spraw Zagranicznych RFN Dietrich Genscher po spotkaniu w Waszyngtonie, 2 lutego 1990 roku:
Powyższy fragment programu niemieckiej telewizji WeltSpiegel z 1990 roku donosi o negocjacjach w sprawie zjednoczenia Niemiec. Minister Spraw Zagranicznych Republiki Federalnej Niemiec Dietrich Genscher, podczas wizyty w Waszyngtonie 2 lutego 1990 roku, stojąc obok Sekretarza Stanu USA Jamesa Bakera, oświadcza światu, iż uzgodniono, że NATO się nie rozszerzy i strefa bezpieczeństwa NATO nie posunie się na wschód. Oświadcza również, że ta obietnica dotyczy NATO generalnie, a nie tylko Niemieckiej Republiki Demokratycznej, której Niemcy nie planują włączyć do NATO. Obietnica ta była dana Gorbaczowowi w zamian za zgodę Związku Radzieckiego na zjednoczenie Niemiec.
Wideo pokazuje także fragmenty książki Jamesa M. Goldgeiera i Michaela McFaula „Power and Purpose – U.S. Policy Toward Russia After the Cold War” („Moc i Cel – Polityka amerykańska wobec Rosji po zakończeniu zimnej wojny”). Ta pozycja jest sponsorowana przez tak wpływowe organizacje jak Brookings Institute i Council on Foreign Relations. W USA znajduje się ona na liście podręczników zalecanych na kursach i studiach na temat stosunków międzynarodowych i amerykańskiej polityki zagranicznej.
Kupiłem tą książkę, aby przekazać Wam pełny i dokładny tekst fragmentu pokazanego w powyższym wideo. Oto fragment tej książki, z moim tłumaczeniem na polski:
Tłumaczenie:
Rosjanie, słusznie czuli się oszukani i zawiedzeni prawdziwymi intencjami Ameryki [w sprawie powiększenia NATO]. Wielu w Rosji zarzucało [Ameryce] złamanie obietnicy danej w 1990 roku, kiedy prezydent George W. Bush, kanclerz Helmut Kohl oraz prezydent Michaił Gorbaczow wraz z ich ministrami spraw zagranicznych negocjowali warunki zjednoczenia Niemiec oraz przyszłego statusu NATO. Pierwsze oświadczenia na temat NATO i wschodu złożone przez czołowych niemieckich i amerykańskich polityków w styczniu i w lutym 1990 roku /…/ zdawały się potwierdzać interpretację obietnicy, [że NATO nie będzie się powiększać i nie posunie sie na wschód]. 31 stycznia 1990 roku zachodnioniemiecki minister spraw zagranicznych Hans-Dietrich Genscher zadeklarował: „NATO musi jednoznacznie oświadczyć, że, bez względu na dalszy status Paktu Warszawskiego, nie będzie ekspansji NATO na wschód, to jest w stronę granic Związku Radzieckiego”.
Po zakończeniu tych negocjacji, Genscher spotkał się 2 lutego 1990 roku w Waszyngtonie z Sekretarzem Stanu USA Jamesem Bakerem. Po tym spotkaniu Genscher potwierdził, że nie istnieje intencja rozszerzenia NATO na wschód. Sześć dni później [8 lutego] Baker powtórzył tą obietnicę w Moskwie, podczas oficjalnego spotkania z Gorbaczowem i jego ministrem spraw zagranicznych Eduardem Szewardnadze. Baker zapewnił Gorbaczowa, że „nie będzie rozszerzenia jurysdykcji NATO ani ekspansji sił militarnych NATO nawet jeden incz w stronę wschodu”. Kiedy Gorbaczow zgłosił zastrzeżenie, że nie zaakceptuje żadnej ekspansji NATO, Baker odpowiedział: „Zgadzam się”.
FAKTY:
- Styczeń-luty 1990 – USA obiecuje Gorbaczewowi, że w zamian za zgodę ZSRR na zjednoczenie Niemiec, NATO „nie posunie się nawet jeden inch w kierunku wschodnim”.
- 12 marca 1999 roku – do NATO włączono Czechy, Węgry i Polskę.
- 29 marca 2004 roku do NATO włączono Bułgarię, Estonię, Litwę, Łotwę, Rumunię, Słowację i Słowenię.
- 1 kwietnia 2009 roku do NATO przyjęto Albanię i Kroację.
- 2014 – Zaraz po krwawym i niekonstytucyjnym przewrocie w Kijowie (EuroMajdan), rządy Ukrainy i USA głośno mówiły o potrzebie wstąpienia Ukrainy do NATO.
- 2014-2015 – Planowanie i rozmieszczanie baz i sprzętu militarnego USA w Polsce, na Litwie, Łotwie i Estonii oraz w Turcji i w Ruminii. Prowokacyjne manewry z udziałem jednostek armii USA na granicach Rosji. Agresywne i bezpodstawne demonizowanie Rosji.
—–
Dodatkowe źródło:
Podobny artykuł:
Region Pojezierze 