Podbój globalny – część 6: Polska dla Polaków

Opublikowano 16/11/2018 by

Nie rozumiem skąd się bierze zajadłe atakowanie przez pewne środowisko hasła „Polska dla Polaków”. A dla kogo ma być? Dla Niemców? Dla Żydów? Dla Rosjan? Nie. Te nacje mają swoje Ojczyzny i tam powinny się rządzić. To chyba jasne i oczywiste.

Problem powstaje wtedy, gdy to hasło atakują mniejszości narodowe i etniczne (w skrócie: grupy etniczne), które w Polsce posiadają polskie obywatelstwo. W takiej sytuacji Międzynarodowy Pakt Praw Obywatelskich i Politycznych przyznaje wszystkim obywatelom równe prawa polityczne, bez względu na ich etniczne korzenie. Na potrzeby tego tematu zwróćmy uwagę na następujące artykuły Międzynarodowego Paktu Praw Obywatelskich i Politycznych:

Art. 1.1  –  Wszystkie narody mają prawo do samostanowienia. Z mocy tego prawa swobodnie określają one swój status polityczny i swobodnie zapewniają swój rozwój gospodarczy, społeczny i kulturalny.

Art. 1.2  –  Wszystkie narody mogą swobodnie rozporządzać dla swoich celów swymi bogactwami i zasobami naturalnymi bez uszczerbku dla jakichkolwiek zobowiązań wynikających z międzynarodowej współpracy gospodarczej, opartej na zasadzie wzajemnych korzyści, oraz z prawa międzynarodowego. W żadnym przypadku nie można pozbawiać narodu jego własnych środków egzystencji.

Art. 2.1  –  Każde z Państw Stron niniejszego Paktu zobowiązuje się przestrzegać i zapewnić wszystkim osobom, które znajdują się na jego terytorium i podlegają jego jurysdykcji, prawa uznane w niniejszym Pakcie, bez względu na jakiekolwiek różnice, takie jak: rasa, kolor skóry, płeć, język, religia, poglądy polityczne lub inne, pochodzenie narodowe lub społeczne, sytuacja majątkowa, urodzenie lub jakiekolwiek inne okoliczności.

Art. 3  –  Państwa Strony niniejszego Paktu zobowiązują się zapewnić mężczyznom i kobietom równe prawo do korzystania ze wszystkich praw obywatelskich i politycznych wymienionych w niniejszym Pakcie.

Art. 4.1  –  W przypadku gdy wyjątkowe niebezpieczeństwo publiczne zagraża istnieniu narodu i zostało ono urzędowo ogłoszone, Państwa Strony niniejszego Paktu mogą podjąć kroki mające na celu zawieszenie stosowania zobowiązań wynikających z niniejszego Paktu w zakresie ściśle odpowiadającym wymogom sytuacji, pod warunkiem, że kroki te nie są sprzeczne z innymi ich zobowiązaniami wynikającymi z prawa międzynarodowego i nie pociągają za sobą dyskryminacji wyłącznie z powodu rasy, koloru skóry, płci, języka, religii lub pochodzenia społecznego.

Art. 4.2  –  Powyższe postanowienie nie upoważnia do zawieszenia stosowania po- stanowień artykułów 6, 7, 8 (ustępy 1 i 2), 11, 15, 16 i 18.

Art. 16  –  Każdy ma prawo do uznawania wszędzie jego podmiotowości prawnej. 

Art. 20.2  –  Popieranie w jakikolwiek sposób nienawiści narodowej, rasowej lub religijnej, stanowiące podżeganie do dyskryminacji, wrogości lub gwałtu, powinno być ustawowo zakazane.

Art. 22.2  –  Każdy ma prawo do swobodnego stowarzyszania się z innymi, włącznie z prawem do tworzenia i przystępowania do związków zawodowych w celu ochrony swych interesów.

Art. 25  –  Każdy obywatel ma prawo i możliwości, bez żadnej dyskryminacji, o której mowa w artykule 2, i bez nieuzasadnionych ograniczeń:

(a) uczestniczenia w kierowaniu sprawami publicznymi bezpośrednio lub za pośrednictwem swobodnie wybranych przedstawicieli;

(b) korzystania z czynnego i biernego prawa wyborczego w rzetelnych wyborach, przeprowadzanych okresowo, opartych na głosowaniu po- wszechnym, równym i tajnym, gwarantujących wyborcom swobodne wyrażenie woli;

(c) dostępu do służby publicznej w swoim kraju na ogólnych zasadach równości.

Art. 26  –  Wszyscy są równi wobec prawa i są uprawnieni bez żadnej dyskryminacji do jednakowej ochrony prawnej. Jakakolwiek dyskryminacja w tym zakresie powinna być ustawowo zakazana oraz powinna być zagwarantowana przez ustawę równa dla wszystkich i skuteczna ochrona przed dyskryminacją z takich względów, jak: rasa, kolor skóry, płeć, język, religia, poglądy polityczne lub inne, pochodzenie narodowe lub społeczne, sytuacja majątkowa, urodzenie lub jakiekolwiek inne okoliczności.

Art. 27  –  W Państwach, w których istnieją mniejszości etniczne, religijne lub językowe, osoby należące do tych mniejszości nie mogą być pozbawione prawa do własnego życia kulturalnego, wyznawania i praktykowania własnej religii oraz posługiwania się własnym językiem wraz z innymi członkami danej grupy.

Co jednak zrobić w sytuacji gdy jakaś grupa etniczna, w zorganizowany i wysoce hermetyczny sposób, podejmuje działalność szkodliwą dla racji stanu i interesów narodowych w państwie osiedlenia? Co zrobić, gdy członkowie takiej grupy mają legalne obywatelstwo w państwie osiedlenia? Tego typu sytuacja miała miejsce, na przykład, podczas I Wojny Światowej i przed II Wojną Światową w Niemczech, co w pierwszym przypadku skończyło się przegraną wojną – (zorganizowanie przez niemieckich Żydów włączenie się Ameryki do wojny w zamian za Deklarację Bulfora i obietnicę utworzenia państwa żydowskiego na terytorium Palestyny będącej wówczas obszarem niesamodzielnym pod protektoratem Wielkiej Brytanii), a w drugim przypadku kryzysem gospodarczym spowodowanym międzynarodowym bojkotem Niemiec zorganizowanym przez niemieckich Żydów.

Co zrobić, gdy taka grupa etniczna oferuje swoje usługi najeźdźcom, jak to miało miejsce w 1939 roku i w 1945 roku? Co zrobić, gdy taka grupa opanowuje aparat bezpieczeństwa i represjonuje narodowych patriotów w państwie osiedlenia? Co zrobić gdy taka grupa infiltruje partie polityczne, media, służby specjalne, sądownictwo, finanse, rynek, handel, edukację i służbę zdrowia, uzyskując w ten sposób kontrolę polityczną i faktyczną w państwie? Co zrobić gdy taka grupa aktywnie skłóca naród i atakuje przejawy narodowego patriotyzmu? Co zrobić gdy taka grupa w widoczny sposób wspiera neo-kolonizację kraju osiedlenia lub zabiega o stacjonowanie na jego terytorium obcych wojsk? Co zrobić gdy taka grupa prowadzi prowokacyjną politykę wobec sąsiednich mocarstw, zwiększając w ten sposób ryzyko wojny na terytorium kraju ich osiedlenia? Co zrobić gdy taka grupa służy interesom obcych mocarstw na koszt bezpieczeństwa ich kraju osiedlenia i jego historycznych gospodarzy? Co zrobić gdy taka grupa popiera nielegalne żądanie odszkodowań, które zniszczą gospodarkę ich kraju osiedlenia? Co zrobić gdy takie żądanie wysuwają zagraniczne organizacje związane etnicznie z tą popierającą grupą? Co zrobić, gdy taka grupa angażuje się w fałszywe oskarżanie Polski i Polaków o odpowiedzialność za np. zbrodnię Holokaustu? I gdy takie oskarżanie ma na celu uzasadnienie nielegalnych żądań o odszkodowania?

Czy należy do tego, w imię poprawności politycznej, dopuścić? Czy na to trzeba pozwolić? Czy też należy i wolno, a nawet trzeba powiedzieć „NIE, my na to pozwolić nie możemy, ponieważ racja stanu naszej Ojczyzny i interes naszego narodu są dla nas ważniejsze niż poprawność polityczna w sprawie praw obywatelskich”.

Otóż na to wcale nie trzeba pozwolić. Wyżej zacytowany Art. 25 wyraźnie stwierdza, że przywileje polityczne i prawa obywatelskie należą się każdemu obywatelowi tylko w przypadku, gdy nie ma ich uzasadnionych ograniczeń. Jest zatem oczywiste, że uzasadnione ograniczenia mogą istnieć i mogą być podstawą ograniczenia praw obywatelskich dla całości lub części społeczeństwa. Spośród powyższych artykułów tylko Art. 16 (o podmiotowości prawnej) jest wyłączony z takiego zawieszenia praw obywatelskich. W oryginalnym, angielskojęzycznym tekście powyższego paktu ten fragment artykułu 25 jest oczywisty i jednoznaczny, więc nie da się go obejść zarzutem „złego tłumaczenia”. Trzeba tu dodać, że obecna opozycja uznaje za zasadne analogiczne ograniczenie praw obywatelskich wprowadzonych w życie przez ekipę gen. Jaruzelskiego podczas stanu wojennego. Nie powinna zatem protestować przeciwko uzasadnionym ograniczeniom praw obywatelskich podyktowanych racją stanu i żywotnymi interesami narodu.

Ten artykuł wyraża osobiste opinie autora oparte na jego obserwacjach i przemyśleniach oraz na materiałach zawartych w publikacjach opozycyjnych, tak zachodnich jak i polskich. 

Ten wpis został opublikowany w kategorii Polityka, Praworządność i oznaczony tagami , . Dodaj zakładkę do bezpośredniego odnośnika.